کد مطلب:7724 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

ميگوينداگر فردي چهل روز جمعه غسل كند بدنش بعد از مرگ نميپوسد ولي من عقيده دارم كه چه فرقي ميكند بپوسد يا نپوسد آيا اين گمان باطل است؟

خواهر محترم، گرچه حكمتهاي الهي و فلسفة احكام و بخصوص مسائل بعد از مرگ برايمان قابل درك نيست مگر اين كه از لسان معصومين (:) بيان گردد. با اين حال احتمالاتي وجود دارد از جمله اين كه: روح انسان كه پس از چهارماهگي در رحم مادر به جسم حلول ميكند، پس از مرگ از بدن مفارقت مينمايد اما علاقة او به بدن منقطع نميشود، لذا توصيه شده زياد سر قبور اموات برويد و آنجا فاتحه بخوانيد. اگر اين علاقه نبود ميگفتند فاتحه را هر جا بخوانيد يكسان است. نتيجه اين كه اگر جسم سالم بماند روح نيز خرسند خواهد بود. و يا اين كه ميتوان گفت: اين گونه نيست كه سالم بودن بدن، كمالي براي روح باشد، بلكه كمال روح باعث سالم ماندن بدن از اضمحلال ميشود. توضيح اين كه وقتي رسول خدا(9) با آن نيتهاي خالص و آن بندگيهاي بيشائبه به كمال روحي خيلي بالا ميرسد، آب وضوي او ماية شفاي مريض ميشود. يا آب دهان او درد چشم را برطرف ميكند. اما آب وضو و يا آب دهان افراد معمولي اين اثر را ندارد چرا؟ زيرا كمال روح باعث اثرگذاري غير معمول در آب وضو و يا آب دهان ميگردد و به آن خاصيت دارو و درمان ميدهد. در مسألة مورد بحث هم اگر كسي بندگي كرد و خود را مقيد به يك مستحب خاص نمود و روح او تعالي يافت و در باقي ماندن بدن و خاك نشدن آن تأثير گذاشت هيچ خلاف عقلي نخواهد بود; بلكه براي بدن، سالم بودن در مقابل خاك شدن يك كمال است و اين كمال را از تعالي روح دريافت كرده است.